Zo, het gespuis slaapt, kan ik weer even in de #doemodus. Stukje schrijven en freubelen.
Nog altijd ben ik met tíg projecten tegelijk bezig (en dus nee, die FixYou en die MysteryblanketS zijn nog niet af). Maar ik durf hardop te zeggen (en te schrijven) dat ik het project dat ik nu onder handen heb ook heel snel af ga hebben. En dat terwijl ik nog maar net begonnen ben!
Ik ben namelijk bezig met de hygge-sjaal van Scheepjes. En dat is zo’n fijn project! Je maakt mooie motieven, maar als je even geen zin/aandacht/puf hebt om aan die motieven te werken, kun je gewoon relaxt op de bank heen en weer haken. Want het motief wordt er namelijk op geborduurd. Dus kan ik nu lekker aandachtig kruissteekjes tellen, en vanavond tijdens het songfestival automatisch heen-en-weer haken. Perfect!
Eigenwijs
De mensen die mij al een beetje kennen weten dat ik ook met dit project niet braaf aan het doen ben wat de ontwerpster heeft bedacht (Sorry Kirsten). Ik heb nog net wél voor een bestaand kleurenpakket gekozen, want ik was verliefd geworden op dit plaatje:
En dat terwijl ik helemaal geen roze-meisje-meisje ben!
Maar op instagram zag ik allemaal sjaals in deze kleurencombinatie verschijnen waar ik niet zo blij van werd, qua kleurencombinatie dan. Want de lichte kleuren zijn in het echt wel érg licht, en op die roze ondergrond vallen ze makkelijk weg. Vandaar dat ik niet braaf de voorgeschreven kleuren aanhoud, maar bij elk patroon kijk wat ik het best vind passen. Ik heb nog zitten denken om andere kleuren toe te voegen, maar ik vind het juist de sport om te kijken of ik binnen dit pakket de sjaal meer naar mijn hand kan zetten. Tot nu toe ben ik erg tevreden, en dat is toch waar het om gaat?! Niet dat je braaf doet wat een patroon zegt 😉
