Ik was goed op weg, dit jaar. Ik had een plan. En in de eerste week voerde ik dat plan ook nog uit ook. Min of meer. In elk geval zonder te gaan onderhandelen met dat plan.
En het werkte! Ik kreeg dingen af! Ik boekte vooruitgang!
Het plan was (is!) simpel:
Niet teveel tegelijk, en pas aan iets nieuws beginnen als het af is
Wat ik concreet wil doen:
- gezond eten
- mystery blanket af
That’s it!
De eerste week verliep, vooral wat betreft die breideken, gesmeerd. Van de 17 blokken die ik nog moest breien, breide ik er 8. Terwijl ik van mezelf minstens 5 blokken per week moest breien.
En toen kwam week twee. En toen ging dat stemmetje in mijn hoofd weer harder praten. “Zou je niet ook nog wat aan je blog doen? Je hebt alweer zolang niks geschreven?” “Zou je niet ook eerst even die truien voor de kinderen afmaken? Straks passen ze ze niet meer?” “Aah, dat breien… even een stukje haken tussendoor is toch ook wel fijn?” “Maar zou je niet toch eerst die trui voor jezelf breien? Je hebt het de hele winter al zo koud, en je hebt al zo weinig truien” … en vul de rest maar in.
En dus zit ik nu, aan het eind van week twee, dit blogje te typen 😉
Jaaaa, volgens mijn plan moet ik nu wat anders doen, moet de focus op het breien en gezond eten liggen. Maar daar is een blog toch ook voor? Om even te reflecteren en te vertellen hoe het gaat?
Want hoeveel mensen beginnen niet op 1 januari enthousiast met goede voornemens? Die ze dan vervolgens niet volhouden?
Ik ben nog steeds voornemens mijn voornemen vol te houden. En dat ik nu weer even meer op het linkerplaatje lijk dan op het rechter (zie hieronder), is helemaal niet erg. Want de eerste week zag eruit als het rechterplaatje, en daarin heb ik gemerkt dat ik dan eigenlijk best veel gedaan krijg.
Afbeelding afkomstig uit het boek Essentialism van Greg McKeown
Ik heb nu even een terugval, met een hele hoop fomo (fear of missing out, alles tegelijk willen doen), maar ik weet ook heel goed dat ik daardoor helemaal niks meer doe. Dat ik dan 100% cpu sta te draaien en geen centimeter vooruit kom.
Dus hup, terug naar die focus. Die trui(en) komt(komen) écht wel een keer af, en zo snel groeien mijn kinderen ook weer niet.
Wordt vervolgd. Want een ander doel voor dit jaar is dat ik meer wil bloggen dan vorig jaar 😅