Het is weer tijd voor de jaarlijstjes: Spotify Wrapped, De Grote Vriendelijke 100 en meer van dat moois. Op persoonlijk vlak was vooral mijn eigen leeslijst een succes. En omdat ik van lijstjes en regelmatigheden hou, deel ik met liefde de statistieken.
De cijfers
Dit jaar wilde ik weer 52 boeken lezen #eenboekperweek. Ook dit jaar heb ik dat doel gehaald en las ik 79 boeken. Waar ik een aantal jaar geleden vooral informatieve boeken las en nauwelijks fictie heb ik dit jaar vooral fictie gelezen: 50 van de boeken waren fictieboeken.
Voor mijn gevoel heb ik het afgelopen jaar vooral veel kinder- en jeugdboeken gelezen. Maar als ik naar mijn lijstje kijk valt het best mee: van de 50 fictieboeken las ik toch nog 21 boeken voor volwassenen. Daarbij heb ik een aantal boeken die als young-adult bestempeld zouden kunnen worden meegerekend bij de kinder- en jeugdboeken.
Dit jaar las ik ook erg patriottisch: van de 50 door mij gelezen fictieboeken werden er maar liefst 38 geschreven door een Nederlandstalige auteur!
De lijstjes
In eerste instantie wilde ik hier een aantal lijstjes maken van de verschillende categorieën: beste kinderboeken, beste boeken voor volwassenen, beste informatieve boeken enzovoort. Maar dat doet iedereen al, dus daarom gooi ik het dit jaar eens over een andere boeg.
Ik merk dat ik verhalen onbewust vaak indeel in twee categorieën: spannende pageturners en verstilde mooie verhalen waar niks gebeurt maar waar onder water eigenlijk toch een heleboel gebeurt. Boeken om te ontspannen en boeken om je bij in te spannen. Dit jaar las ik boeken in beide categoriëen.
Boeken om te ontsnappen…
… en je even onder te dompelen in een andere wereld.

Dé klassieker van dit jaar was Bobbie Botjes van Marcel van Driel. En dat terwijl ik helemaal niks heb met piratenverhalen!
Bobbie Botjes is geschreven voor kinderen en is een spin off van een van de delen uit de Game Helden-serie. Wat Bobbie Botjes zo geweldig maakt is dat het verhaal met veel vaart en humor geschreven is. Mijn kinderen willen weten hoe het verder gaat en ondertussen zit ik te gniffelen om de kleine grapjes en verwijzingen naar andere (ook volwassen) verhalen. Net als Game Helden is ook dit boek geniaal geïllustreerd door Paco Vink. Wij willen een poeptijd-t-shirt!
Ook dit is een boek in een genre dat ik normaal niet zo graag lees: De brieven van Mia gaat namelijk over de Tweede Wereldoorlog. Maar dit boek is geschreven als een spannend detectiveverhaal. Laila moet voor school een oude man (meneer Cohen) helpen met het opruimen van de zolder. Daar vindt ze oude brieven die afkomstig zijn van Mia. Laila wil weten wat er met Mia gebeurd is en wat volgt is een spannende puzzel. Wat het verhaal extra bijzonder maakt is dat Laila is gevlucht uit Syrië. Haar verhaal en dat van Mia komen in dit boek mooi samen.


Gebied 19 van Esther Gerritsen leest als een Engelse dystopische science-fictionroman. Als op een ochtend de helft van de mensen is verdwenen staat Tomas voor een uitdagende taak. Hij wil vooral weten wat er gebeurd is en zoekt contact met zijn verdwenen vrouw. Dit boek had ik graag gelezen toen ik zelf ‘voor Nederlands’ moest lezen op de middelbare school. Er gebeuren tenminste dingen in het echt en niet alleen in de hoofden van de personages. En toch is dit ook een boek dat je laat nadenken.
Het laatste boek in de categorie ‘hier gebeurt veel’ is Trofee van de Vlaamse Gaea Schoeters. Ik las dit boek voor de cursus Recente Nederlandse en Vlaamse letterkunde van de Radboud Universiteit en ik was aangenaam verrast.
Het verhaal gaat over een trofeeënjager die zijn Big Five compleet wil maken door een neushoorn neer te schieten. Het boek zit vol actie maar stelt ook veel ethische vragen. Ik heb horen zeggen dat zowel voor- als tegenstanders van de jacht dit een mooi en goed boek vonden. Daar kan ik me helemaal in vinden.

Boeken om nog eens over na te denken
Toen ik nog voor mijn leeslijst moest lezen vond ik boeken van Nederlandse auteurs vaak heel erg navelstaarderig. Voor mijn gevoel waren het allemaal psychologische romans waar geen ene f*ck in gebeurde, behalve in de hoofden van de personages. Inmiddels ben ik twee keer zo oud en kan ik dit type boeken beter waarderen. Er zijn immers boeken die je gewoon niet van de eerste keer ‘snapt’. Net als goede wijn die rijper wordt met de jaren, zo moet je boeken in deze categorie gewoon een paar keer lezen om alle lagen te ontdekken.

In dit boek gebeurt best veel, maar ik zet het boek toch in de categorie ‘nadenken’ vanwege de volgende zin uit een review waar ik het mee eens ben: “een boek in de categorie: ‘Leuk voor volwassenen, maar of kinderen ‘m zo snel gaan lezen…'”
In De jongen die van de wereld hield van Tjibbe Veldkamp volgen we het jongetje Adem, dat eigenlijk nog geen jongetje is. Het is een mogelijk kind dat ontstaat als zijn toekomstige ouders elkaar ontmoeten. Helaas is dit van korte duur, want Adems toekomstige ouders raken elkaar kwijt. Maar Adem mag naar de aarde om dit contact te herstellen. Dit levert een spannend en sprookjesachtig verhaal op waar je ook over na gaat denken. Misschien toch eens voorlezen aan de kinderen…
Naar dit boek keek ik het meest uit. Ik had genoten van het futuristische Films die nergens draaien, het vorige boek van Yorick Goldewijk. In Duizend & ik gaat Yorick nog een stapje verder. De wereld is gestript van alle tierelantijnen en voelt dystopisch aan. Maar wat is dit nu eigenlijk voor wereld? En wie is Acht? Tijdens het lezen probeerde ik steeds antwoorden te vinden op mijn vragen, en gelukkig kwamen die antwoorden aan het eind. Maar dit maakte wel dat ik het boek eigenlijk nog eens moet lezen om alles met de nieuwe bril op te bekijken.


Martha Heesen gaf me in Bajaar hetzelfde gevoel als toen ik de klassieker Het boek van Bod Pa van Anton Quintana las. Er gebeurt heel weinig en er wordt heeeeeel veeeeel niet gezegd. En toch wil je doorlezen. Vanwege de mooie taal en de mysterieuze sfeer. Maar waar het nou over ging? Geen idee.
Ondanks dat ik 21 boeken voor volwassenen las, valt het op dat ik hier toch vooral kinder- en jeugdboeken genoemd. Blijkbaar raakten die me dit jaar het meest. Wat waren jouw leestips van 2023?